Een voorlopig laatste technische update……

Na de vergadering van 18 mei probeerde ik een klein verslagje te maken. Dit verslag maken was geen probleem maar het op de blog te krijgen…… Met vereende krachten met vooral het intuitief en opbouwend denkvermogen van Raf en mijn naarstig instemmend ja-knikken zijn we er al in geslaagd om de webversie draaiend te krijgen. Op dit moment lijkt het wel OK maar morgen probeer ik nog wel eens een tekstje of een foto te uploaden. Fingers crossed….

Het kort op ….nog 9 keer slapen

vanavond nog korte overloping van de dingen des reis. Alles is eigenlijk al wel eens of zelfs meerdere keren gezegd, maar het is steeds nuttig om de banden wat aan te halen en misschien zelfs last minut nog iets op te steken, te noteren of bij in de valies te steken….. Een reserve bril, lijst met nuttige telefoon en andere nummers, de paapschijven niet vergeten, een spel kaarten, iets om over de fragiele delen van de motor te leggen bij regen, het medicijnenlijstje overlopen, iets tegen de muggen of druppels om water te zuiveren, de GPS routes overlopen, en nog meer van dat fraais. Het is duidelijk: de zenuwen geraken stillaan op hoogspanning. Je kan er bijna een motor op laten draaien. Nu nog slechts een 1 cilinder maar geloof me, nog even en we hebben collectief geen ontstekingsproblemen meer. De starttijd werd bepaald rond 8:00 uur ’s morgens op vrijdag 27 mei 2022. Als startplaats wordt de traditie in ere gehouden: Wortel, Het Slot.

Nog een kleine laatse bijeenkomst werd gepland. Deze zal waarschijlijk hoofdzakelijk gevuld worden door straffe verhalen en koek eten, maar zal zeker bijdragen tot de groepsgeest.

HNL

Als je dacht dat dit een krantennaam zou zijn, dan heb je het mis. Het is de naam van de veerdienst tussen Eemshaven en Kristiansand.  Aangezien de’volvoboot’ nog altijd geen zekerheid biedt ivm de mogelijke boeking heeft Koen (ere wie ere toekomt) een mogelijkheid gevonden om via het noorden van Nederland naar Noorwegen te geraken. Het vereist wel een langere eerste rit én een overnachting in Groningen. Geen nood, via een connectie van Koen kunnen we in een atelier tussen de motoren overnachten….. Daarna het grote vertrek….

dag 5: de grote finale

Dit verslag werd zaterdag geschreven.  De schrijver dezes is dan al lang thuis…. maar de verhalen van gisteren sijpelen langzaam binnen zodat een verhaal “van horen zeggen” ontstaat.  De vrijdagrit begint gezapig, maar de regen was nooit ver weg.  Ter hoogte van Plopsaland werd een gezellige eettent gespot met superlekkere broodjes.  De stop is altijd welgekomen en dan op naar de kustweg.  De kustweg is altijd al een lastige en zowaar op het einde probeerde Koen een shortcut te versieren.  Het zwin en omstreken zouden een beetje omreden worden wat een winst van ongeveer 20 km zou moeten opleveren, maar dat was buiten het ministerie van verkeer gerekend.  De km-winst werd getackeled door omleggingen en omwegen dat het niet mooi meer was.  En op een 100-tal km van het einde sloeg het noodlot alweer toe.  Problemen met de ontsteking bij de Gillet.  Geen nood, het euvel werd redelijk snel opgelost.  Maar een tijdverlies is altijd vervelend en een half uur of een uur ben je zo kwijt.  Al bij al waren de overblijvende musketiers rond een uur of 7 thuis.  Koen hoorde op de laatste etappe nog een krassend geluid dat uit de vesnellingsbak of cardanlagering  leek te komen.

Bijna iedereen heeft een probleem gehad deze 5 dagen, behalve de Nimbus van de Lu.  Die ging probleemloos door de test.  Die zou de noordkaap zonder al te grote problemen kunnen halen.  Alhoewel een platte band heb je ook niet meteen in de hand.  Plantines moeten al wel eens gesteld worden en water hoort niet in een ontsteking, benzinetank of carburateur te zitten….. In ieder geval een zeer leerrijke ervaring die ons allen wat bijgebracht heeft, behalve de Lu natuurlijk…..;-)

Dag 4: Oeps!

6 uur: reveille.  De wasberen in Poupehan hadden de nacht gebruikt om de laatste restjes afval van het terras te plukken.  Een verdwaald exemplaar doolde rond 4 uur rond het plaspunt van Pat op het moment dat het plaspunt gebruikt werd door de eigenaar ervan.  Het geschrokken dier vond het nodig om eens stevig te grollen.  Maar verder geen probleem die nacht.  De tanden gepoetst vóór het ontbijt, kwestie van deze items al in te kunnen inpakken.  Lekker ontbijtje, een kopje thee.  En de motoren terug opzadelen.  Het zeil er af en samen met de bagage er terug op.  Enkel het benzineniveau moest nog op peil gezet worden.  Het verblijf in Poupehan zal me bijblijven als een veradempunt in de natuur met een geweldig geangageerde, in de natuur passende gastheer.   De tocht zal ons vandaag voeren naar Waregem.  Het bed was daar al geregeld.  Dus op naar  Corbion om te tanken.  De dag begon in ieder geval droog.  Maar als je in de veronderstelling bent dat je met de regen klaar bent als hij niet meer valt, veronderstel dan maar vlug iets anders.  Na de tankbeurt de FN met flink wat moeite en tijdverlies terug in beweging gekregen.  Maar het was de chroniek van een aangekondigd uitvallen.  Eenmaal terug op pad ging het snel van kwaad naar erger en nog voor de eigenlijke rit begon was ze al over.  Een paar wanhopige pogingen later werd de reanimatie gestopt.  Reis over.  Besloten werd om het noodnummer Jef op te roepen met de “corbillard” om het lijk naar Minderhout te brengen.  De rit was ondertussen al 2 uur oud en nog niet gestart.  Ook Neel Keustermans werd op de hoogte gebracht en deze kwam met gezwinde spoed ter plaatse.  Hij woont daar slechts enkele honderden meters vandaan.  De groep trekt verder met z’n vieren.  “Waregem bed” moet ook nog tijdig gehaald worden dus rijden maar.  Spijtig maar het is wat het is.  Ondertussen is Neel  met een aanhanger gearriveerd en wordt de FN naar zijn woning getransporteerd.  Geweldig onthaal met koek en koffie.  Zelfs een uitgebreide lunch mocht niet afgewezen worden door de ongelukkige uitvaller.  De motor blijft op de aanhanger staan en natuurlijk hebben we na de lunch nog wel de tijd om even de motor te onderzoeken.  Met een zeer gedreven Neel wordt de carburateur gedemonteerd om te onderzoeken of er water in zit.  En ja, in een klein hoekje wordt een klein druppeltje water verwijderd.  Of dit het probleem oplost weten we niet maar na montage en enkele trappen op de kick loopt de FN zoals hij dat hoort te doen.  De groep na rijden is echter geen optie.  De kans dat het probleem opgelost is door dit druppeltje te verwijderen en het feit dat Jef ondertussen al halverwege Poupehan is zorgt ervoor dat ik rustig ter plaatse blijf.  Ondertussen kon ik als wederdienst de WiFi daar ter plekke herstellen.  Toch nog iets nuttig gedaan.   Jef arriveerd al een weinig later en na een drankje en het laden van het ongelukkig scheurijzer op de trailer van Koen zijn we richting Minderhout vertrokken.  Het werd nog een kleine race tegen de tijd met omwegen langs Leuven, Mechelen en andere streken  doordat Diane de depannageauto nodig had om te gaan werken….. gelukkig vielen alle tijdspuzzelstukken goed op zijn plaats en kwam de wagen tijdig in Wortel aan.

Ondertussen zijn de 4 andere musketiers op weg naar Waregem.  Volgens de gegevens die mij bereiken is het weer droog gebleven, maar heeft Marcoen een grote scheur in een binnenband gecreëerd.  Naar wat ik zie aan de band moest hij zeker vervangen worden, maar zeker weten doe ik dat niet.  Rond 20:00 uur krijgt Rit het bericht dat ze in Waregem toegekomen zijn…….

De enige bedenking die we kunnen maken vandaag is dat we gisteren een rustdag genomen hebben die we nuttig hadden kunnen besteden aan de motor ipv wandelen….  Maar het excuus dat dat niet gebeurde was dat we de laatste 20 km geen probleem meer ondervonden…..

Dag 3: De rustdag

niet ingecalculeerd maar zeer welkome verpozing in de natuur van Poupehan…. De verpozing na 2 dagen van extra veel regen werd zeer gewaardeerd.  De vraag reist echter of we de hele maand juni 2022 zouden kunnen trotseren zonder een “materiaal-droog-dag”.  Dit is een werkpunt.  Het is gebleken dat regenkleding toch niet waterdicht is.  Ademend misschien wel maar zelfs als ze claimt dicht te zijn word je nog nat, al was het maar van het zweet….  Drogen is dan wel een leuke optie.  Voor de rest valt het nog wel mee.  Zojuist de planning voor morgenvroeg overlopen …ook welke materialen we niet mee verder nemen en die later door Lu naar huis wordt gebracht.  De ochtend begon rond de zevenen.  Snel, snel een wasje, tanden gepoetst, eten en dan een wandeling.  Het idee was om naar de dorpsbron te wandelen, maar halverwege passeerden we de woonst van Neel en Lilian waar we onder lichte dwang naar het terras geloodsd werden.  Een drankje en een knabbel werden aangeboden.  Om een lang verhaal kort te maken: we hebben de bron niet meer bereikt vandaag.  Terug naar huis voor de lunch.  Spaghetti met bolognese werd opgediend en smakelijk verorberd.  Echter wat te laat op de namiddag.  Een korte break na de lunch.  Daarna de motoren even controleren, vooral de oliepeilen. En de lichten van de Gillet.  Mijn FN achterlicht ook vervangen.  Het was een zilveren bol geworden.  Na het onderstoppen van de motoren tegen de mogelijke regenval hebben we de wandeling naar het mooie “point de vue” boven de Semois.  Enkele leuke foto’s later terug thuis.  De paapschijven werden bovengehaald en door 4 groepsleden werd er serieus geoefend.  Koen en Marcoen speelden dit spel voor het eerst en toonden een zekere interesse.  Koen speelde eigenlijk iedereen naar huis, Marcoen had het iets moeilijker om de schijf zijn wil op te leggen, maar al bij al best een leuke avond.  Ludo toonde zich een geweldige gastheer.  Niet alleen gisteren maar ook vandaag.  De tafel gedekt, de BBQ aangestoken en het vlees en de broodjes gebakken.  Naderhand werd er al een beetje voorgepakt voor volgende dag.  Nog wat gekeuveld en waarschijnlijk sebiet te bed.  sloppel

Dag 2: Toevoeging

Verschillende dingen zijn na de publicatie van het eerste verslag van dag 2 nog het vermelden waard.   Alle kleding is ondertussen onder zachte dwang van een brandend kacheltje gedroogd.  Wat de optie openlaat om morgen toch een motortochtje te maken als we daar alsnog zin in zouden hebben.

We hebben de Lu vandaag een warme cécémel horen bestellen en zien opdrinken.  De koude had hier zeker en vast een aandeel in.  Het is ondertussen 22:30 uur en op dit moment zitten we nog wat na te keuvelen op het terras.  Het koelt echter wel een beetje snel af en ik verwacht dat we het niet lang meer zullen droog houden.  De motors zijn ondergestopt en wij sebiet ook.  sloppel